Op 16 september van dit jaar kregen we het droevige bericht dat onze molenaar Wim Maessen was overleden. Wim was zelf uit het leven gestapt. Zijn dood was voor iedereen een grote schok. We wisten niet waarom hij dat had gedaan, op dat moment. Zijn vrouw Ankie, bestuurslid van onze stichting, wist het wel. Wim had een traumatische jeugd. De herinneringen daaraan begonnen hem parten te spelen. Herinneringen waar hij niet langer mee kon leven.
Op zaterdag 21 september hebben we afscheid genomen van Wim. Samen met zijn naasten en collega’s van zijn werk. Het was een indrukwekkend afscheid. Wim waren jarenlang vrijwillig molenaar op de Friedesse Molen. Samen met zijn Ankie. Wim werd door iedereen gewaardeerd. Hij was technisch onderlegd. De bediening van de 700 jaar oude molen was dan ook een kolfje naar zijn hand. En hij kon als geen ander prima overweg met al die bezoekers, die zich elke zondagmiddag komen vergapen in onze molen. Wim kon goed praten en alle nieuwsgierige vragen beantwoorden. Wim vond zijn draai in de Friedesse Molen. Dachten we. Daags voor zijn dood kwam Wim nog naar de molen. Terwijl hij die zondag geen dienst had als molenaar. We begrijpen nu pas dat hij toen afscheid nam van zijn molen…….
